فن آکسیال (محوری)
تاریخچه فن آکسیال
فن های آکسیال از قدیمی ترین فن های استفاده شده توسط بشر می باشند. قدمت این فن ها به آسیاب های بادی طراحی شده توسط ایرانیان 500 سال قبل از میلاد بازمیگردد. سپس مهندسان در دهه 1880 فن های برق دار را طراحی که با نام فن های آکسیال امروزه آن ها را می شناسیم.
این فن های برقی همان فناوری آسیاب های بادی طراحی شده توسط ایرانیان را دارا می باشد.
فن محوری (آکسیال) چگونه کار می کند
فن های محوری (آکسیال) دارای تیغه های هستند که به دور یک محور ثابت میچرخند. پره هایی که به دور محور می چرخند ، هوا را به موازات محور می کشند و آن را در جهت مخالف خارج می کنند.
یک پنکه سقفی را فرض کنید. در سقف یک نقطه ثابت وجود دارد (محل اتصال با سقف) که پره های آن به دورش می چرخند. پره های پنکه هوا را از سقف به موازات محور پایین آورده و مستقیماً به سمت پایین زمین منتقل می کند.
فن های آکسیال برای کار کردن به مصرف برق زیادی نیاز ندارند. این فن ها جریال هوایی که کم فشار است را با سرعت حرکت می دهند. فن های آکسیال توانایی حرکت جریان های بالا را دارا می باشند.
بهترین موارد استفاده از فن های آکسیال ( محوری)
هر زمان که بخواهید حجم زیادی از هوا را از یک مکان به مکان دیگر منتقل کنید، می توانید از این فن ها استفاده کنید. همانطور که گفته شد این فن ها در فشار استاتیکی پایین کار کرده اما قابلیت حمل جریان های زیاد را دارا می باشد. به همین دلیل این فن ها بسیار مناسب برای سیستم های خنک کاری (تبرید) در ساختمان ها و محیط های صنعتی و تجاری می باشند.
مطمئنا فنی که برای خنک سازی رایانه ها استفاده می شود را مشاهده کرده اید که یک فن آکسیال در ابعاد بسیار کوچک می باشد.
همان طور که گفته شد این فن ها از زمان بسیار گذشته مورد استفاده قرار گرفته و امروزه با پیشرفت تکنولوژی همچنان از آن ها استفاده می شود. امروزه این فن ها در شکل های گوناگون مانند سقفی ، کانالی و …. به کار گرفته می شوند.
فن سانتریفوژ (گریز از مرکز)
تاریخچه فن گریز از مرکز (سانتریفوژ)
فن گریز از مرکز در سال 1556 برای تهویه معادن اختراع شد. پس از آن از تاریخ ناپدید شد. این طرح در اوایل دهه 1800 دوباره احیا شد.
فن سانتریفیوژ چگونه کار می کند
فن سانتریفیوژ دارای یک شکل استوانه ای است که از تعدادی تیغه که بر روی پروانه قرار دارند تشکیل شده است. در این فن زاویه ورود و خروج هوا 90 درجه می باشد. در فن سانتریفوژ هوا از قسمت پروانه به بخش پره ها حرکت می کند و این امر موجب می شود که انرژی جنبشی افزایش یابد و در هنگام خروج به انرژی فشاری تبدیل شده و این امر باعث ایجاد فشار زیاد می شود. اگرچه حجم هوای خروجی از فن سانتریفیوژ نسبت به فن آکسیال کمتر است اما از فشار بیشتری برخوردار است و جریان هوای با ثبات ایجاد می کند. به فن های گریز از مرکز بعضاً دمنده گفته می شود. زیرا جریان هوا را با فشار زیاد ایجاد می کند. این فن ها جریان ثابت تری نسبت به فن های محوری دارند. آنها همچنین برای کار به یک ورودی برق بالا نیاز دارند.
بهترین موارد استفاده از فن های گریز از مرکز (سانتریفوژ)
هر زمان که بخواهید جریان هوا را از طریق مجاری انتقال دهید، می توانید یک فن گریز از مرکز را در نظر بگیرید.
از این فن ها زمانی استفاده می شود که جریان هوا با فشار زیاد باشد به همین دلیل زمانی که کانال کشی انجام شده باشد فن سانترفیوژ بسیار مفید می باشد.
همچنن این باعث می شود فن های گریز از مرکز برای سیستم های تهویه مطبوع یا خشک کردن ایده آل باشند. همچنین برای محیط های سوزاننده و خورنده بسیار مناسب هستند. آنها فن های بسیار بادوامی هستند که برای سیستم های فیلتراسیون آلودگی بسیار عالی عمل می کنند.
به علت محصور بودن قطعات مکانیکی این فن، این دستگاه ها به سختی آسیب می بینند و بسیار با دوام هستند.
نکات کلیدی در مورد انتخاب فن ها
مزیت های فن محوری (آکسیال):
- فشار دینامیکی بالاتری دارد.
- سرعت عمل بالاتری دارد.
- سرعت محیطی بالاتری دارد.
- برای کار به انرژی کمتری نیاز دارد.
- حجم بیشتری از هوا را حرکت می دهد.
- معمولا کوچکتر ، سبک تر و ارزان تر است.
- جریان هوای کم فشار ایجاد می کند.
مزیت های فن سانتریفوژ (گریز از مرکز)
- انرژی بیشتری دارد.
- با دوام تر و مقاوم تر در برابر محیط های سخت است.
- جریان هوا با فشار باال ایجاد می کند.
- حجم کمتری از هوا را حرکت می دهد.
- برای کار به قدرت بیشتری نیاز دارد.
- با کانال کشی بهتر کار می کند.